dag 6 (3 juli)

De wekker gaat al vroeg vandaag want we willen op tijd in Aquatica zijn. Na een snel ontbijt is het op naar Aquatica. We zijn er net voor half 9 en de parking is nog niet eens open. Na enkele minuten mogen we toch doorrijden en we hebben dan ook een mooi plekje onder een boom in de buurt van de ingang. Met al onze spullen lopen we naar de ingang. Ook hier tascontrole en dan even wachten tot de poorten opengaan. Dit kan natuurlijk niet zonder dat eerst het Amerikaans volkslied heeft gespeeld. Zodra we eindelijk binnen mogen en onze vingerafdruk weer is geregistreerd is het op naar een plek ik de buurt van Walkabout Waters. Jammer maar helaas het is nog geen 9 uur dus erg ver kom je het park nog niet in. We regelen al vast ons kluisje en wachten even geduldig af tot het 9 uur is. Klokslag 9 uur mogen we verder het park in en we kiezen precies dezelfde stoelen als 4 jaar geleden aan de Walkabout Waters. Hier heb je een mooi overzicht over het geheel en zitten we onder een parasol. Altijd makkelijk qua schaduw en voor het geval dat het zou gaan regenen want dan blijven de spullen mooi droog. We plaatsen alle spullen van waarde in het kluisje en gaan onze vouchers, welke we al in december met een mooie korting hadden gekocht (zie hier), inwisselen voor een paar mooie armbandjes. We kunnen de hele dag onbeperkt eten en drink bij de Banana Beach Buffet. We halen meteen al wat te drinken en vullen ook onze beker van 4 jaar geleden. Dan is het op naar de glijbanen.

We beginnen met de Walhalla Wave; een familieglijbaan in een bochtig en regelmatig donker parcours. We klimmen eerst 101 treden omhoog en nemen plaats in de grote band. We gaan met een flinke vaart naar beneden en regelmatig gaat het  bootje bijna recht omhoog. Goed vasthouden is zeker de boodschap. De eerste keer was met ons 4 samen, de rit erna gaan Karine en Tessa apart en ga ik samen met Laura. Het gaat nu wel minder heftig dan als we met 4 gaan. Hierna op naar de glijbaan ernaast. Na wederom 101 treden naar boven te zijn geklommen komen we aan bij de HooHoo Run. Dit is een rechte glijbaan met enkele bulten in het traject. Deze gaat ook een stuk stijler naar beneden dus hier mag je met maximaal 3 personen in. We besluiten ons weer op te splitsen en Karine en Laura bijten de spits af. Ik volg nadien met een enigszins bange Tessa in de volgende band. Tessa heeft het nu wel even gehad met de glijbanen en gaat Walkabout Waters verkennen (een hele grote waterspleetuin). De rest gaat nog even de Taumata Racer doen. Ook hier weer meer dan 100 treden klimmen (dat gaan we voelen morgen denk ik) en dan op een matje, met je gezicht eerst, suizen door een stel gesloten buizen die eindigen in een steile roetsj naar beneden. Laura heeft zich wat pijn gedaan tijdens de rit maar buiten een beetje koppijn niks ernstig. We halen Tessa op en lopen met z’n allen naar de nieuwste attractie van Aquatica; De Ihu’s Breakaway Falls. Ik ben de enige die deze gaat doen en klim 124 treden omhoog om dan plaats te nemen in een soort koker waarop een gegeven moment de vloer van onder je wordt gehaald en je met een noodgang loodrecht naar beneden valt in een buis om dan na een lang bochtig parcours te eindigen in een open lange waterbak. Zeker niet slecht maar zeker niks voor de rest gok ik zo. Daar het qua drukte nog steeds goed mee valt aan de glijbanen besluiten we ook nog even de Whanau Way en de Omaka Rocka te doen. Nog een stel dol dwaze glijbanen.

We beginnen nu toch een beetje trek te krijgen dus we besluiten maar iets te gaan eten bij de Banana Beach Buffet. Pizza, pasta, kip, sla, toetjes, brood,…. Ze hebben genoeg keus en je kan van dat alles zoveel eten als je maar wilt. Met onze buiken meer dan genoeg gevuld gaan we terug naar onze stoelen. De kinderen gaan Walkabout Waters onveilig maken en wij gaan even op onze stoelen uitrusten want zo’n waterpark is aardig vermoeiend. Na een tijdje zijn de kinderen wat uitgespeeld en wij uitgerust dus is het tijd om lekker rond te gaan drijven in de Roa’s Rapids. Een ‘wilde’ rivier in het hart van het park waarbij je het best een zwemvest draagt. Niet omdat hij zo wild is dat je deze nodig hebt maar wel omdat het er voor zorgt dat je goed blijft drijven. We doen 2 toertjes want de kinderen vinden deze superleuk om te doen. We hebben nog maar enkele glijbanen niet gedaan en lopen dan maar richting Tassie’s Twisters. Hier is het een beetje onduidelijk waar je nu precies moet aanschuiven voor je band maar we hebben de goede rij toch snel kunnen vinden. We wachten een tiental minuutjes en drijven dan een stukje in Loggerhead Lane (een rustige rivier) naar de ingang van de attractie. 15 minuten later glijden we naar beneden en komen we via een grote kom weer terug in de Loggerhead Lane uit. We drijven rustig een keertje of 2 rond en als we bijna bij de uitgang zijn moeten we verplicht het water uit. Wegens onweersdreiging moet iedereen het water uit en sluiten alle attracties.

We besluiten dan maar te gaan eten want het is ondertussen al middag geweest. We zijn niet de enige met het idee en er staat op een gegeven moment dan ook lange rijen bij de buffetten. We hebben buiten nog mooi een tafeltje kunnen scoren onder een afdak dus als het later begint te regenen zitten we perfect droog terwijl we ons middageten naar binnen schuiven. Al snel klaart de hemel weer op en ondertussen zijn onze buiken wederom te vol. Zodra we weer terug bij onze stoelen zijn gaat alles weer open en Tessa duikt weer de Walkabout Waters in en Karine, Laura en ik gaan nog eens van de HooHoo Run (ik eerst met Karine en Karine erna nog met Laura). De kinderen willen eigenlijk nog een keer in de Roa’s Rappids maar wij hebben daar eigenlijk niet meteen zin dus de 2 dames gaan samen op stap. Nadat de kids een dik half uur later terug zijn gaan we met z’n vieren nog eens van de Walhalla Wave. Fun verzekerd! De Roa’s Rappids hebben toch wel een grote aantrekkingskracht en we besluiten deze dan ook nog eens een keer (zeg maar 2 keer) te gaan doen dus de zwemvestjes weer aan en drijven maar. Als we bijna een 2^e keer volledig rond zijn begint de lucht goed donker te zien en wederom moet iedereen het water uit. Alles sluit vandaag dus voor een 2^e keer.

Daar het toch wel goed donker begint te zien en het ondertussen al bijna 5 uur is besluiten we ons maar te gaan afdrogen en omkleden zodat we hopelijk nog droog naar de auto kunnen wandelen. We halen de spullen uit het kluisje, kleden ons om en brengen nog even de sleutel terug. We komen droog aan bij de auto en rijden al snel terug naar de villa. We zijn nog maar net vertrokken of de eerste druppels beginnen al te vallen en niet veel later regent het al aardig. We stoppen onderweg nog even bij de Wawa om te tanken ($ 50,- voor 14,25 gallon; lees nog geen € 37,- voor bijna 54 liter of te wel € 0,68 de liter!) en bij de Publix voor ons avondeten. Onze buiken zitten nog te vol van deze middag dus veel honger hebben we niet. We eten wat soep met brood en het is duidelijk meer dan genoeg. Iedereen vermaakt zichzelf deze avond een beetje en ik schrijf rustig de blog. We gaan allemaal bijtijds slapen want morgen wordt een lange dag. We gaan ‘the 4th of July’ vieren in SeaWorld en zullen ’s avonds laat nog naar het vuurwerk gaan kijken.